LZS Grom Różaniec formalnie założony został w roku 1956, ale sport a w szczególności piłka nożna zawitała do Różańca wcześniej. Prekursorem tej dziedziny sportu w Różańcu był mieszkaniec naszej wioski Józef Jakosz, który jako młody chłopiec przebywając wraz z rodzicami w czasie okupacji na przymusowych robotach na terenie Niemiec przyglądał się meczom piłki nożnej, jakie rozgrywali miedzy sobą jeńcy angielscy i jugosłowiańscy oraz miejscowe niemieckie zespoły. Tam właśnie miał okazję zapoznać się z zasadami i przepisami gry w piłkę nożną. Po zakończeniu wojny Józef Jakosz osiedlił się wraz z rodzicami w Różańcu. Swoim bakcylem (piłką nożną) zainteresował wielu rówieśników i tak zaczęła się historia „różanieckiego” sportu.
Początki były trudne – brak odpowiedniego terenu pod boisko, brak sprzętu piłkarskiego, a często małe zainteresowanie młodych mieszkańców wioski sportem. Wszystkie te trudności udało się przezwyciężyć i już na początku lat 50-tych zaczęto grać w „nogę” na boisku usytuowanym w Różańcu Pierwszym, na którym rozgrywane były mecze aż do 2010 r. W roku 1956 w Różańcu zostaje założony Ludowy Zespół Sportowy. Pierwsze mecze rozgrywane były z drużynami z sąsiednich miejscowości – Wola Obszańska, Łukowa, Zamch. Najwcześniejsze oficjalne dokumenty z rozgrywek piłki nożnej pochodzą z roku 1963. Wówczas drużyna z Różańca występowała w powiatowej klasie W (tzw.wydzielonej), a następnie w klasie „C”. Drużyna pod wodzą Józefa Jakosza grała w następującym składzie; Franciszek Dworniczak, Jan Leśniak, Władysław Padiasek, Tadeusz Piech, Kazimierz Sereda, Eugeniusz Kupczak, Józef Szul, Wacław Woźnica, Adam Buńko, Antoni Buńko.
Różaniec nie żył samą piłką nożną; świadczyć o tym mogą wyniki w innych dyscyplinach sportu. Bardzo popularną dyscypliną była lekkoatletyka. W latach 1959-61 młodzi lekkoatleci z Różańca zdobywali mistrzostwa powiatu w biegach na dystansie: 800 m – Wacław Woźnica, 1500 m- Antoni Sereda, 3000 m- Antoni Buńko. Największy sukces odniósł Antoni Buńko zdobywając w 1960 roku mistrzostwo Lubelszczyzny na dystansie 3000 m wynikiem 9:44,6 na VI Wojewódzkich Mistrzostwach LZS w Chełmie.
Pod koniec lat sześćdziesiątych prezesem został wybrany Józef Koman. Drużyna Gromu Różaniec w roku 1972 zdobyła mistrzostwo klasy „C”, jednak decyzją WZ LZS nie została dopuszczona do rozgrywek w klasie „B” ze względu na „brak dostatecznych środków finansowych na grę w wyższej lidze” jak to uzasadniono. Decyzja ta wywołała duże rozgoryczenie i zniechęcenie wśród działaczy i zawodników, co następnie odbiło się na wynikach naszej drużyny. Kadrę drużyny w tym czasie tworzyli; Marcin Marczak, Lucjan Brzyski, Wiesław Gleń, Władysław Żybura, Henryk Dworniczak, Mieczysław Masłowski, Zenon Grasza, Zbigniew Myszka, Jan Okapiec, Wacław Woźnica, Stanisław Żybura, Józef Koman, Eugeniusz Kupczak, Jan Obszański, Henryk Perestaj, Franciszek Przybysz, Stanisław Dworniczak, Franciszek Dworniczak (bramkarz).
W roku 1978 doszło do zmian we władzach klubu- prezesem został Mieczysław Okapiec, a przed kolejnym sezonem zastąpił go Henryk Dworniczak, który prowadzi klub prawie 10 lat. W tym czasie drużyna Gromu Różaniec uczestniczy w rozgrywkach klasy „B’ nie odnotowując większych sukcesów.
Dopiero sezon 1984/85 przyniósł dość znaczący postęp w grze naszych piłkarzy. Dzięki dobrej współpracy z nauczycielami wychowania fizycznego ze szkoły rolniczej do drużyny udało się pozyskać kilku młodych zawodników, którzy bardzo wzmocnili atak drużyny. W skład zespołu wchodzili wówczas: Stanisław Popik, Ryszard Kowal, Marian Żybura, Edward Danaj, Zbigniew Larwa, Jerzy Buńko, Dariusz Bednarczuk, Kazimierz Lisiczka, Jan Brzyski, Artur Rębacz, Augustyn Zając, Henryk Gleń, Stanisław Granda, Mieczysław Malinger, Józef Dworniczak, Mieczysław Patro, Krzysztof Regiel, Jan Grasza, Janusz Komosa, Czesław Krzyszkowski, Grzegorz Myszka, Janusz Kniaź, Jan Pawlik, Henryk Dworniczak, Antoni Buńko, Stanisław Lis, Stanisław Kierepka, Jerzy Gałka, Józef Bąk, Tadeusz Lisiczka, Tomasz Jasiński, Dariusz Szul, Artur Buńko, Mirosław Regiel, Jan Kordyjak. Od początku rozgrywek Grom zaczął się liczyć jako poważny kandydat do awansu do klasy „A”. W końcowej klasyfikacji Grom Różaniec uzyskał taką samą ilość punktów jak drużyna Iglopolu Lipowiec. O awansie zadecydował dodatkowy mecz na neutralnym boisku w Tarnogrodzie, który zakończył się zwycięstwem Gromu Różaniec wynikiem 5:2. Grom Różaniec odnosił sukcesy nie tylko w potyczkach ligowych, ale dobrze spisywał się również w meczach pucharowych. Po wygranych z „Gromem” Niewirków i „Ruchem” Izbica nasz zespół dość pechowo przegrał 2:3 z „Roztoczem” Szczebrzeszyn.
W rozgrywkach klasy „A” drużynie Gromu nie wiodło się najlepiej. Brak systematycznych treningów i debiutancka trema spowodowały, że drużyna ponosiła wysokie porażki na wyjazdach i jedynie na swoim boisku zdobywała punkty. Walka o utrzymanie trwała do ostatniego meczu. Niestety po spektakularnym przyznaniu walkoweru dla „Echo” Zawada przez OZPN Zamość (mecz wygrany w Zawadzie przez Grom 1:0) to właśnie nasza drużyna została zdegradowana do klasy „B”. W następnym sezonie (1986/87) w wyniku reorganizacji rozgrywek Grom znalazł się w klasie „C”. Drużyna powoli uległa rozpadowi, część zawodników przeszła do innych klubów, część zakończyła karierę piłkarską. Po rezygnacji Henryka Dworniczaka jego funkcję przejął Ryszard Kowal próbując poderwać zespół do kontynuacji dawnych tradycji, jednak jego wysiłki nie przyniosły efektu. W roku 1990 został rozegrany ostatni mecz pod wodzą Ryszarda Kowala z drużyną z Zamachu przegrany 2:4. W ostatnich meczach drużyna występowała w składzie: Grasza Krzysztof, Buńko Józef, Pintal Adam, Gałka Jerzy, Podsada Ryszard, Szul Dariusz, Bąk Józef, Kupczak Grzegorz, Lisiczka Tadeusz, Larwa Mirosław, Kniaź Janusz, Dzikowiec Mirosław , Grasza Józef, Ryszard Kowal.
W latach siedemdziesiątych i osiemdziesiątych poza piłką nożną dużą popularnością cieszyła się też piłka siatkowa. Młodzież z Różańca miała możliwość korzystania w okresie zimowym z sali gimnastycznej przy Zespole Szkół Rolniczych w Różańcu gdzie mogła doskonalić swoje umiejętności siatkarskie. Drużyna siatkarzy z powodzeniem uczestniczyła w rozgrywkach o Puchar Naczelnika Gminy Tarnogród, w Gminnym Święcie Sportu, w festynach rekreacyjno-sportowych z okazji świąt regionalnych i państwowych. Najlepszym osiągnięciem było wywalczenie I miejsca podczas Letniej Spartakiady Młodzieży LZS w Dołhobyczowie. Trzon drużyny siatkarzy tworzyli; Strus Marian, Gmiterek Stanisław, Kowal Ryszard, Krasowski Henryk, Krupa Józef,Dzikowiec Józef, Witka Zygmunt, Okapiec Kazimierz, Buńko Antoni, Pawlik Jan, Jędruszko Marian, Okapiec Henryk, Gleń Wiesław.
Bardzo ciekawym jest fakt zainteresowania się w latach 1980 – 86 dość nietypową dyscypliną na wiejskie warunki – kolarstwem. Dwaj kuzyni – Adam i Marian Jędruszko, którzy najpierw ścigając się między sobą, zaczęli startować w imprezach kolarskich organizowanych w okolicznych gminach i odnosić sukcesy.Do historii przejdą wyścigi kolarskie organizowane w Obszy z okazji Święta Ludowego, gdzie przez kilka kolejnych lat obaj stawali na najwyższym podium, dzieląc się miedzy sobą zwycięstwami.
Po kilku latach przerwy doszło do reaktywacji drużyny piłkarskiej „Gromu” . Sprawy w swoje ręce wziął Antoni Buńko, w przeszłości bardzo dobry sportowiec – lekkoatleta i wieloletni piłkarz Gromu. Mimo podeszłego wieku całą swoją energię i zaangażowanie poświęcał klubowi. W roku 1993 zarejestrował drużynę piłkarską w Zamojskim OZPN do rozgrywek w klasie „B”. Początki nie były łatwe, ale zespół w kolejnych latach konsoliduje się i z sezonu na sezon poprawia swoją grę, uzyskując dobre wyniki i zajmując czołowe lokaty w końcowej klasyfikacji.Wtym czasie podstawowy trzon drużyny tworzą: Czarnecki Leszek, Buńko Henryk, BuńkoJózef,Dzikowiec Jan, Gałka Krzysztof, Gmiterek Tomasz, Lachowski Stanisław, Okapiec Leszek, Oleszek Mariusz, Seroka Wiesław, Seroka Mirosław.Miejsca „Gromu” w końcowej klasyfikacji poszczególnych sezonów przedstawiały się następująco: sezon 1993/94 – III miejsce, sezon 1994/95 -VI miejsce, sezon 1995/96 – IV miejsce, sezon 1996/97 – IV miejsce, sezon 1997/98 – II miejsce, sezon 1998/99 – I miejsce.
Zdobycie I miejsca w rozgrywkach „B” klasy i awans do „A” klasy nie było dziełem przypadku. Drużyna w czasie rozgrywek okrzepła, zdobyła doświadczenie i poprawiła skuteczność.To wszystko przyniosło długo oczekiwany efekt – awans do „A”klasy. Awans wywalczyła drużyna grająca w następującym składzie: bramkarze – Tomasz Wojtowicz, Leszek Czarnecki, obrońcy – Sławomir Żybura,Leszek Okapiec, Krzysztof Kukiełka, Jan Dzikowiec, Stanisław Lachowski, Radosław Kukiełka, pomocnicy – Kamil Kowalik, Leszek Bukowiński, Marek Komosa, Piotr Świrk, Ryszard Podsada, Bogdan Spustek, Józef Gałka, Henryk Buńko, napastnicy – Grzegorz Strus, Krzysztof Gałka, Bogdan Antolak. Opiekunem i kierownikiem drużyny był Antoni Buńko.
Pierwszy sezon (1999/2000) w wyższej lidze był dla drużyny bardzo ciężki. Dzięki ogromnemu wysiłkowi zawodników i działaczy, a także kibiców, którzy wspomagali drużynę w ciężkich chwilach, udało się po dramatycznych pojedynkach utrzymać drużynę w „A” klasie. Ostatecznie Grom kończy rozgrywki na 12. miejscu.
Przed rozpoczęciem sezonu 2000/2001 drużyna została wzmocniona kilkoma zawodnikami z okolicznych klubów. Z „Olimpiakosu” Tarnogród został pozyskany Jarosław Piskorski , z „Piasta” Babice Krzysztof Pokarowski, z „Victorii” Łukowa Jerzy Łuszczek, z „Aleksandrii” Andrzej Jung, a w trakcie sezonu doszli jeszcze – Kamil Kwiatkowski z „Piasta” Babice i Artur Brzyski z „Tanwi” Majdan Stary. Poczynione wzmocnienia przynoszą bardzo dobry skutek – na koniec rundy jesiennej po odniesieniu 8 zwycięstw i trzech remisach Grom zajmuje I miejsce, mając na koncie 27 punktów i stosunek bramek 32:10. Trenerem drużyny był w tym czasie Jarosław Piskorski nauczyciel wychowania fizycznego w ZSR Różaniec, jednocześnie grający na pozycji stopera. Po solidnie przepracowanej na treningach przerwie zimowej Grom przystąpił w rundzie wiosennej do walki o awans do wyższej ligi. Cel ten udało się osiągnąć i Grom zdobywając w „A” klasie na koniec sezonu I miejsce awansuje do Zamojskiej Ligi Okręgowej tzw.V ligi.
Przed występem w wyższej klasie rozgrywkowej działacze z Różańca zmodernizowali boisko, co było warunkiem przystąpienia do rozgrywek. Prace polegały m.in. na powiększeniu placu gry, wycince rosnących obok linii bocznych drzew, wykonaniu ogrodzenia i ławek rezerwowych. Pod względem sportowym pierwszy sezon w „Okręgówce” był bardzo udany. Zespół prowadzony przez Jarosława Piskorskiego zakończył rozgrywki na 6. miejscu z dorobkiem 48 punktów w szesnastozespołowej stawce. W sezonie 2002/2003 Grom zdobył o 3 punkty mniej i uplasował się na 9. miejscu. Nie był to zły wynik, ale niewiele brakowało, a klub z Różańca pożegnałby się z tą klasą rozgrywkową. W końcowej tabeli Grom miał tyle samo punktów, co spadający z ligi Płomień/Spartan Nieledew (11. miejsce). Duży wpływ na utrzymanie w lidze miało zwycięstwo w 26. kolejce 1:0 z Granicą Lubycza Królewska, która trzy miesiące później występowała już w IV lidze. Kolejne lata nie były już tak udane i w sezonie 2004/2005 Grom spadł z klasy okręgowej. Wówczas trenerem był Bogdan Antolak, a kadrę zespołu tworzyli: Pokrywka Andrzej, Czarnecki Leszek, Engiel Dariusz, Lachowski Stanisław, Tabała Dariusz, Malinger Krzysztof, Legieć Piotr, Gmiterek Tomasz, Kukiełka Radosław, Wlaź Łukasz, Jung Andrzej, Brzyski Artur, Antolak Bogdan, Buńko Henryk, Wojtowicz Rafał, Pokarowski Krzysztof, Strur Grzegorz, Kaproń Krzysztof, Lipczyński Piotr, Kapłon Dariusz i Bździuch Zbigniew.
Po degradacji w Różańcu wszyscy zapowiadali, że przerwa w występach w V lidze potrwa tylko rok i tak też się stało. Zarządowi udało się zatrzymać w klubie większość piłkarzy, a dodatkowo coraz więcej szans gry otrzymywali kolejni utalentowani juniorzy m.in. Piotr Larwa, Michał Giza, Tomasz Parzych, Maciej Kryń, Jan Komosa, Konrad Krzyszkowski i Jarosław Małek. Rezultatem tego było 2. miejsce (za Cosmosem Józefów), premiowane awansem do „okręgówki”. Druga przygoda Gromu z tą klasą rozgrywkową nie była już tak udana jak pierwsza i trwała tylko rok. Trener Bogdan Antolak miał duże problemy z obsadzeniem pozycji bramkarza i tuż przed inauguracyjną kolejką rozpoczął treningi bramkarskie z występującym w zespole juniorów na pozycjach ofensywnych Dominikiem Parzychem. Początki były trudne, ale w dłuższej perspektywie był to bardzo dobry pomysł, bowiem zawodnik ten przez wiele lat był podstawowym golkiperem zespołu. Do drużyny seniorów dołączyli również nastoletni wychowankowie Artur Dworniczak, Michał Kaproń, Krystian Pawlik, Piotr Parzych i Mateusz Piętak. Na początku sezonu 2006/2007 ekipa z Różańca zanotowała pięć porażek z rzędu. Z każdym kolejnym spotkaniem młoda drużyna spisywała się coraz lepiej i sezon zakończyła z dorobkiem 26 punktów. Po weryfikacji wyników czterech meczów (walkowery na korzyść rywali, z powodu gry pełnych spotkań zawodnika zarejestrowanego jako junior) Gromowi odjęto pięć punktów i przesunięto na ostatnie miejsce w tabeli.
Podczas pierwszego sezonu po spadku na ławce trenerskiej Bogdana Antolaka zastąpił Piotr Niemiec, który grał również w naszym klubie na pozycji obrońcy. Doszło też do kilku zmian w kadrze. Dołączyli do niej występujący wcześniej w Tanwi Majdan Stary Mirosław Król oraz z zespołu juniorów Paweł Serafin, Kamil Okapiec, Łukasz Mazur i Ireneusz Karwan. W końcowej tabeli klasy „A” sezonu 2007/2008 Grom uplasował się na 3. miejscu ze stratą zaledwie punktu do cieszących się z awansu Cosmosu Józefów i Tanwi Majdan Stary. W rundzie jesiennej kolejnego sezonu funkcję tymczasowych trenerów pełnili Artur Brzyski i Krzysztof Malinger, a od początku zimowego okresu przygotowawczego zastąpił ich Wiktor Pyszniak. Przygoda tego szkoleniowca z naszym klubem nie trwała zbyt długo, bo tylko pół roku, ale początki były obiecujące. Był to pierwszy trener w historii klubu spoza lokalnego środowiska piłkarskiego, z ciekawą karierą zawodniczą (występował m.in. Unii Hrubieszów i Ładzie Biłgoraj). Podczas zimowych przygotowań na treningach prowadzonych przez Wiktora Pyszniaka regularnie pojawiało się ponad 20 osób. Szkoleniowiec ten zachęcił do regularnych zajęć piłkarskich wielu zawodników, nawet takich którzy mieli kilkuletnią przerwę w grze lub nigdy nie zaliczyli oficjalnych meczów w jakimkolwiek klubie. Ostatecznie Grom zakończył ten sezon na 4. miejscu w „A” klasie.
Przed sezonem 2009/2010 doszło do wielu zmian kadrowych. Po dłuższej lub krótszej przerwie do Gromu wrócili Bogdan Antolak i Andrzej Jung, którzy zostali trenerami oraz Rafał Wojtowicz. Do zespołu przyszli również Krzysztof Wróbel z Piasta Babice i Krzysztof Tarnowski z Olimpiakosu Tarnogród. Cel był jeden – wygranie ligi! Grom był bezsprzecznie najlepszy w pierwszej grupie „A” klasy i zakończył sezon na 1. miejscu z przewagą siedmiu punktów nad drugim w tabeli Relaxem Księżpol. Po pierwszych meczach w wyższej klasie rozgrywkowej można było stwierdzić, że zespół z Różańca stać na zwycięstwo z każdym i powinien włączyć się w walkę o czołowej miejsca w tabeli. Po rundzie jesiennej, którą zakończył na 5. miejscu, Grom wzmocnił kadrę pozyskując z Zart-Metu Olendra Sól Arkadiusza Kusiaka, Jana Komosę i Tomasza Blicharza. Klub opuścił Andrzej Jung, decydując się na grę w Koronie Rzeszów. Sezon 2010/2011 Grom zakończył na 3. miejscu i jak się później okazało na wiele lat „zadomowił się” w czołówce zamojskiej klasy okręgowej. Do wygrania ligi zawsze jednak czegoś brakowało. Zespół prowadzony przez trenera Bogdana Antolaka trzykrotnie kończył sezon na drugim miejscu. W 2013 roku ligę wygrała Łada Biłgoraj, która wyprzedziła nas o zaledwie o dwa punkty. Z kolei w sezonach 2014/2015 i 2018/2019 lepsza od Gromu była tylko Unia Hrubieszów.
W drugiej dekadzie XXI wieku Grom odnosił również sukcesy poza rozgrywkami ligowymi. Kilkukrotnie wygrywał Mistrzostwa Powiatu w halowej piłce nożnej, a w 2013 roku okazał się najlepszy w Mistrzostwach Okręgu Zamojskiego. Zespół z Różańca pięciokrotnie wygrywał Puchar Starosty, czyli powiatowe eliminacje Pucharu Polski, które w takim formacie organizowane są od 2009 roku. Grom triumfował w latach 2013, 2014, 2015, 2016 i 2018. Jednym z największych sukcesów w historii klubu jest wygranie Pucharu Polski ZOZPN. W finale Grom pokonał występującą wówczas w III lidze Tomasovię Tomaszów Lubelski 3:1. Dzięki temu zagrał w półfinale Wojewódzkiego Pucharu Polski z Chełmianką Chełm, który niestety przegrał 6:0.
Przedwcześnie zakończony sezon 2019/2020 zespół z Różańca zakończył na 2. miejscu, co dało awans do IV ligi lubelskie, w której występuje obecnie.
